Cukrzyca charakteryzuje się zaburzeniami gospodarki insuliny w organizmie, co skutkuje jej podwyższonym stężeniem we krwi. Najczęstsze objawy choroby to na przykład: utrata masy ciała, senność, zwiększone pragnienie i osłabienie. Ważne jest, aby nie ignorować tych objawów i jeśli występują zrobić odpowiednie badania.
W diecie osób chorych na cukrzycę duże znaczenie ma ilość spożywanych węglowodanów oraz ich wpływ na stężenie glukozy we krwi. Mając to na uwadze możemy podzielić je na trzy grupy:
o niskim indeksie glikemicznym (IG 55%) - większość surowych owoców, warzyw i roślin strączkowych.
o średnim indeksie glikemicznym (IG 55-70) – np. niskoprzetworzone pieczywo pełnoziarniste, pieczywo na zakwasie, płatki zbożowe, nierozgotowany makaron, ryż i kasze
o wysokim indeksie glikemicznym (IG 70%) - wysoko przetworzone produkty zbożowe, wyroby cukiernicze i ziemniaki.
W zaleceniach Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego możemy znaleźć szczegółowe zalecenia wskazówki dotyczące składu diety. Jeśli chodzi W przypadku węglowodanów, powinny one o węglowodany to powinny pokrywać one 40-50% wartości energetycznej diety. Należy wybierać produkty o niskim indeksie glikemicznym i unikać tych z wysokim IG. Zawartość błonnika w diecie powinna wynosić 20-40g/dobę. Tłuszcze powinny pokrywać 30-35% wartości energetycznej, a białko 15-20%, z czego połowa powinna być białkiem pochodzenia zwierzęcego.
Dzięki leczeniu dietetycznemu chorzy na cukrzycę mogą utrzymywać prawidłowe stężenie glukozy we krwi, optymalne wartości ciśnienia tętniczego krwi oraz pożądaną masę ciała. Zapobiega się dzięki temu niepożądanym powikłaniom tej choroby.
Autor: Dominika Wiktorek Źródło: "Psychodietetyka" Anna Brytek-Matera, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2020